De laatste...
Door: Karen
Blijf op de hoogte en volg Eva en Karen
28 Mei 2009 | België, Wommelgem
Hey iedereen,
zoals iedereen waarschijnlijk al wel weet, zijn we al bijna 2 weken terug in België.. Spijtig genoeg.
Sorry dat we geen blog meer hebben kunnen schrijven de laatste week maar het was zo drukdrukdruk... We hebben onze schoolopdrachten zo goed als af kunnen werken, zijn nog met vrienden op stap gegaan, hebben nog een les communicatie voorbereid, zijn nog gaan zwemmen, etc...
Woensdag 13 mei was onze laatste dag op stage. We hebben eerst nog de les over communicatie gegeven die Karen in elkaar had gestoken en hebben echt superfeedback gekregen van de dokters. Naast theorie waren er ook rollenspelen en t’was echt goed gegaan!
Karen en ik hadden net voor de les nog snel 4 taarten gaan halen en daar hebben we dan na de les lekker van liggen smullen samen met de verpleegkundigen en de dokters...
Het afscheid nemen vond ik weeral lastig, t’is echt rot om al de banden die je hier smeed achter je te moeten laten.
De hele laatste week hebben we gezegd tegen elkaar dat we nog niet naar huis wilden... Het is moeilijk om deze ervaring en alle vriendschappen die we hier hebben opgebouwd achter ons te laten..
Dus, lieve mensen, het zit erop, het grote avontuur... Het was een fantastische ervaring en ik zou het zo opnieuw doen, mocht ik kunnen. De heimwee wordt met de dag groter en groter...
Ik (Eva) wil nog even iedereen bedanken die dit mee heeft mogelijk gemaakt: te veel mensen om op te noemen... Dankjulliewel, jullie zijn gewoon schatten! Bedankt voor alle lieve en leuke berichten op de blog (en daarbuiten) en voor alle steun. Het was gewoonweg fantastisch!! Mama, je bent mijn engel he!
Ciao,
xxx Eva en Karen
zoals iedereen waarschijnlijk al wel weet, zijn we al bijna 2 weken terug in België.. Spijtig genoeg.
Sorry dat we geen blog meer hebben kunnen schrijven de laatste week maar het was zo drukdrukdruk... We hebben onze schoolopdrachten zo goed als af kunnen werken, zijn nog met vrienden op stap gegaan, hebben nog een les communicatie voorbereid, zijn nog gaan zwemmen, etc...
Woensdag 13 mei was onze laatste dag op stage. We hebben eerst nog de les over communicatie gegeven die Karen in elkaar had gestoken en hebben echt superfeedback gekregen van de dokters. Naast theorie waren er ook rollenspelen en t’was echt goed gegaan!
Karen en ik hadden net voor de les nog snel 4 taarten gaan halen en daar hebben we dan na de les lekker van liggen smullen samen met de verpleegkundigen en de dokters...
Het afscheid nemen vond ik weeral lastig, t’is echt rot om al de banden die je hier smeed achter je te moeten laten.
De hele laatste week hebben we gezegd tegen elkaar dat we nog niet naar huis wilden... Het is moeilijk om deze ervaring en alle vriendschappen die we hier hebben opgebouwd achter ons te laten..
Dus, lieve mensen, het zit erop, het grote avontuur... Het was een fantastische ervaring en ik zou het zo opnieuw doen, mocht ik kunnen. De heimwee wordt met de dag groter en groter...
Ik (Eva) wil nog even iedereen bedanken die dit mee heeft mogelijk gemaakt: te veel mensen om op te noemen... Dankjulliewel, jullie zijn gewoon schatten! Bedankt voor alle lieve en leuke berichten op de blog (en daarbuiten) en voor alle steun. Het was gewoonweg fantastisch!! Mama, je bent mijn engel he!
Ciao,
xxx Eva en Karen
-
28 Mei 2009 - 22:59
Mama:
He prinses,
Las net je laatste bericht en was werkelijk ontroerd .. We, and in particular YOU, did it !!.. Barst bijna uit m'n voegen van 'trotsigheid'.. Je kwam toch wel een beetje zen terug en dat is zalig. De aanpassing aan dit tochtige, wisselvallige en vooral koele land op vele fronten blijft nog moeilijk maar stilaan krijgt alles wel een plaatsje.Gelukkig zijn er nog de contacten met de twee lieve Singalese boys en verpleegsters ..Zo veel mensen hier hebben je werkelijk gemist en in gedachten gehad en daar kan je alleen maar dankbaar voor zijn. Ondsnks m'n ietwat dramatisch einde was onze reis met de zus onvergetelijk en overweldigend .. Zalig zot en zoet met m'n meisjes.. Ik heb toen al gemerkt dat m'n tweede schitterende dochter een andere rust en uitstraling had gekregen die hartverwarmend was. Houden zo he schattie .. Hoe moeilijk het soms ook was, ik heb het zo graag gedaan voor jou opdat je heel deze reis altijd een stukje zou meedragen in je hoofd en hartje ... Nog één keer : LYSM xxxxxxxmam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
